12 Deniers Louis XVI Frankrijk 1792

12 Deniers Louis XVI

± 1792

Materiaal : klokkenbrons

Diameter : 29,1/29,3 mm

Dikte : 1,9 mm

Gewicht : 11,00 gram

Muntplaats : Rouen

Sol van 12 deniers op naam van Lodewijk XVI, officieel gewicht 12,235 gram, officiële doorsnede 29 mm. Beter is het in dit verband te spreken van "12 deniers". 12 deniers waren inderdaad gelijk aan 1 sol (of sou), maar tot en met 1791 zijn er ook munten geslagen met de aanduiding 1 S (1 Sol). Munten met de aanduiding 12 D zijn geslagen in 1791 t/m 1793; in 1791 in veertien verschillende munthuizen met muntmerken munttekens van de muntplaatsen Parijs (A), Metz (AA), Rouen (B), Straatsburg (BB), Lyon (D), La Rochelle (H), Limoges (I), Bordeaux (K), Bayonne (L), Toulouse (M), Marseille (MA), Montpellier (N), Perpignan (Q), Pau (koe).

Dit stuk werd geslagen van 1791 tot 1793

Voorzijde : Kop van de koning in mantel en pruik met strik naar links.LOUIS XVI ROI DES FRANCOIS : Lodewijk XVI koning der Fransen

Keerzijde : Lans in pijlenbundel (kracht). Op de lans een phrygische muts (vrijheid) links van de bundel 12, rechts D. Daar om heen twee takken van eik (kracht, betrouwbaarheid). Legende boven: LA NATION LA LOI LE ROI, onder jaartal in Christelijke en revolutionaire jaartelling

Graveur : DUVIVIER = Benjamin Duvivier (1728-1819) Muntmeester : Augustin Dupré (1791-1803)

Dit is een overgangsmunt met zowel revolutionaire als feodale kenmerken.

De munten zijn in slechte staat, maar dat is vrij kenmerkend voor dit type. Frankrijk was in gevaar, metaal schaars. De revolutionaire regering beval dat alle kerkklokken ingeleverd moesten worden. De kwaliteit van dit metaal is per klok zeer verschillend, maar in de haast en nood werd alles door elkaar gegooid. Het muntproces was al niet optimaal, maar onder deze omstandigheden zijn wel heel slechte stukken geproduceerd. Het zijn bijna noodmunten.

Dit is niet alleen een munt. Het is ook een politiek en historisch document :

Sinds de vroege middeleeuwen beschermden de adel en de geestelijkheid elkaar. De adel zorgde voor bestraffing van religieuze afvalligen en de geestelijkheid spiegelde de adel voor als door god uitverkoren. De koning van Frankrijk was dus door god uitverkoren (bij de gratie gods) om eigenaar te zijn van het land. Je verzetten tegen de koning betekent godslastering. Een koning executeren kon eigenlijk alleen bij verandering van de staatsgodsdienst (denk aan Cromwell)

De revolutie van 1789 brak door deze opzet heen. Het volk, niet de koning, werd als soeverein beschouwd. De koning oefende deze soevereiniteit uit in naam van het volk; niet koning van Frankrijk, maar koning van de Fransen. Verzet tegen de koning was gerechtvaardigd als de koning zijn taak niet goed uitvoerde. Het latijn, als taal van de geestelijkheid was niet goed genoeg en werd vervangen door de volkstaal, het Frans.

Een fraai mengelmoesje van koninklijke en revolutionaire symboliek. De koning wordt nog volgens de theorieën van De Montesquieu gezien als de vertegenwoordiger van het volk, maar niet de soevereine machthebber, want de soevereiniteit berust bij het volk en de koning voert alleen de wet uit. Hij is het hoofd van de uitvoerende macht. Er staat niet ROI DE FRANCE maar ROI DES FRANCOIS. de koning is niet door god gekozen om Frankrijk in eigendom te houden maar door de Fransen benoemd om het land te besturen. Verzet tegen een slechte koning is geen verzet tegen de wil van god, maar het terugnemen van een gegeven positie wegens misbruik er van. De koning onthoofden geen majesteitsschennis maar het straffen van een verrader. De pruik wordt tijdens de revolutie politiek incorrect. De keerzijde staat vol revolutionaire symbolen, maar getuigt ook van het belang van het koningsschap.

Det : KM # 600.x

Met dank aan Peter (Goodies) van het muntenbodemvondsten-team.