Na een PB-tje op het DVVL-forum :
Hallo,
Mijn jongste zoon heeft vandaag mijn trouwring verloren (crybaby:) - ik had hem uitgedaan omdat ik aan het gras zaaien was - in het hoge gras in het weiland naast ons. Onvindbaar natuurlijk. Ik woon in Kampenhout.
Zou u aub zo vriendelijk willen zijn mij te helpen zoeken met uw metaaldetector? Ik zou u eeuwig dankbaar zijn!
Mvg.
Dirk de graszaaier (04**/**.**.**)
een telefonische afspraak voor vanmiddag 3 uur
Daar aangekomen eerst gevraagd of het jongentje (Matthias) hem toch niet ingeslikt had... weggegooid...neen dus.
Detector uitladen en testen op de ring van mama (Ingrid). Gelukkig is hij van zilver en krijg ik een zeer mooie duidelijke toon. Dan aan de papa (Dirk)vragen waar hij hem gelegd had...op een tafel op het terras. Dan gevraagd waar Matthias dacht waar hij hem verloren had... Ik dacht de afstand in omgekeerde richting af te leggen, het was trouwens de eerste keer dat ik een zoekopdracht kreeg.
Detector terug aangezet... nog geen minuut later en geen halve meter verder een eerste signaal, ik buk me en woel wat door het lange maar platliggende gras niets...dan maar eens "kruisen", op de kruising nog eens het gras wat beroeren en wat ligt daar onderaan de grasstengels... de zilveren trouwring van Dirk!
Ingrid had nog niet de tijd gehad om tot bij ons te komen...papa blij, mama blij, Matthias (geen traantjes meer) en broertje Jasper (detectorgeïnteresseerde) ook blij...
Na een donkere Leffe en een korte babbel naar huis, de centjes die Matthias voor me had mochten in hun spaarpotje van mij!
En dan nu de foto's :
De zilveren trouwring van Dirk in het gras
Matthias met de ring
Dirk met zijn trouwring